توان سنجی نیروگاههای بادی در استان سیستان و بلوچستان با روش فازی-ای. اچ. پی

باد به عنوان یکی از مظاهر انرژی های نو، برای جایگزین شدن سوختهای فسیلی از جایگاه ویژ های برخوردار است.استان سیستان و بلوچستان نیز با توجه به وضعیت توپوگرافی و موقعیت نسبی خود، یکی از مناسبترین مکانها برای احداث نیروگاه بادی است. لذا در این پژوهش برای پتانسیل سنجی احداث نیروگاه بادی در استان سیستان و بلوچستان، معیارها و زیرمعیارهای مختلفی مد نظر قرارگرفته است. برای فاز ی سازی معیارها براساس نظرهای کارشناسی و بررسی پژوهش های انجام شده، نقاط کنترل و نوع تابع فازی برای هر یک از لایه ها براساس درجه بندی عضویت آنها در محدوده صفر تا یک در نر م افزار ادریسی مشخص شد. سپس با توجه به اهمیت تلفیق اطلاعات، فرایند تحلیل سلسله مراتبی برای وزن دهی به لایه ها انتخاب و به کمک نرم افزار اکسپرت چویس پیاد ه سازی شد. سپس از نرم افزار سامانه اطلاعات جغرافیایی، به منظور تحلیل فضایی و همپوشانی لایه ها استفاده شد و بعد از تجزیه و تحلیل اطلاعات،استان سیستان و بلوچستان، از نظر قابلیت احداث نیروگاه بادی به چهار سطح عالی، خوب، متوسط و ضعیف تقسیم شدند. در نهایت نتایح حاصل نشان دهنده آن است که مناطق عالی برای احداث نیروگاه بادی در منطقه مورد بررسی، در محدوده شمال و شمال شرقی منطقه مورد مطالعه در ایستگاه زابل با مساحتی بالغ بر 1519851.64 هکتار یا 0.08 درصد قرار دارد. علاوه بر این، مناطق خوب با مساحتی بالغ بر 2983473.12 هکتار یا 0.17 درصد از سطح منطقه مورد مطالعه، شامل ایستگاه های چابهار، غرب و شمال غرب زاهدان و قسمت های جنوبی شهرستان زابل است. همچنین، در آینده می توان با احداث نیروگاه بادی در این مکان ها از انرژی تجدید پذیر باد که عاری از هرگونه آلودگی زیست – محیطی است، نهایت استفاده را برد.